بروز و عوامل خطرساز مادری مرتبط با زایمان زودرس در استان قم، سال ۱۳۸۶

زمینه و هدف: نارسی یکی از مهم ترین عوامل مرگ و میر نوزادان است. آگاهی از اینکه چه گروهی از زنان باردار در معرض خطر زایمان زودرس هستند، فرصت بیشتری را برای مراقبت های دقیق تر در دوران بارداری فراهم می کند؛ تا با تشخیص سریع عوارض، بتوان در برطرف نمودن آنها و پیشگیری از زایمان زودرس اقدام نمود. این مطالعه با هدف تعیین میزان بروز زایمان زودرس و مقایسه عوامل خطرساز مادری در نوزادان نارس و رسیده صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 400 نفر بررسی شدند (200 مورد زایمان زودرس و 200 مورد زایمان رسیده). اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه با بیماران به دست آمد، سپس پرونده ها جمع آوری و در نهایت نتایج حاصله با آزمون های آماری سنجیده شد. جهت تعیین بروز زایمان زودرس، آمار کل زایمان ها از تاریخ اول تیر ماه سال 1386 تا 30 آذر ماه 1386 و همچنین آمار کل زایمان های زودرس در بیمارستان های استان قم محاسبه گردید. یافته ها: در این مطالعه، میزان بروز زایمان زودرس در جامعه مورد بررسی، 6/5% بود. همچنین بین عوامل مستعدکننده شامل: تعداد زایمان، تنش های روحی، نحوه مراقبت های دوران بارداری، سابقه عمل جراحی در حین حاملگی، سابقه خونریزی در طی 3 ماه اول بارداری، سابقه زایمان زودرس، دیابت، بیماری های عفونی، بیماری های دهان و دندان، آنمی و عفونت مجرای ادراری با زایمان زودرس ارتباط معنی داری وجود داشت، ولی بین عواملی مانند سن، شغل، شاخص توده بدنی، وضعیت مسکونی، سابقه سقط، نازایی، روش پیشگیری بیماری زمینه ای مادر، پره اکلامپسی و مصرف دارو در بارداری با زایمان زودرس ارتباط معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مراقبت های منظم پره ناتال و تشخیص به موقع عوارض بارداری نقش مهمی در کاهش زایمان زودرس دارد.